Mowcy

Kliknij na nazwisko mówcy, żeby zapoznać się z jego biogramem.

Raniero Cantalamessa, z Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów, urodził się 22 lipca 1934 roku w Colli del Tronto (Marche). Wyświęcony na kapłana w 1958 roku. Ukończył teologię we Fryburgu (Szwajcaria) i literaturę klasyczną na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie, następnie dziekan tamtejszego Wydziału Nauk Religijnych i profesor historii początków chrześcijaństwa.
W latach 1975-1981 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej, a przez dwanaście lat członkiem delegacji katolickiej do dialogu z kościołami zielonoświątkowymi. W 1979 r. porzucił nauczanie, by w pełni poświęcić się posłudze Słowa.
W 1980 roku został mianowany przez Jana Pawła II Kaznodzieją Domu Papieskiego, potwierdzony na tym stanowisku przez Benedykta XVI w 2005 roku, a także przez papieża Franciszka w 2013 roku. Na mocy tej nominacji co tydzień w adwencie i wielkim poście proponuje rozważanie – w obecności papieża, kardynałów, biskupów, prezbiterów i przełożonych generalnych zakonów. Jest zapraszany do przemawiania w wielu krajach świata, często także przez braci z innych wyznań chrześcijańskich.
Oprócz prac naukowych napisanych jako historyk początków chrześcijaństwa m.in. na temat chrystologii Ojców Kościoła i Wielkanocy w pierwotnym Kościele, opublikował wiele innych książek z dziedziny duchowości, będących owocem jego głoszenia w Domu Papieskim, przetłumaczonych na około dwadzieścia języków.
28 listopada 2020 r. został przez papieża Franciszka mianowany kardynałem i nie zdecydował się na sakrę biskupią, pozostając przy swoim habicie brata kapucyna. Zna Odnowę od 1977 roku, kiedy to w Kansas City, podczas wielkiego zgromadzenia, został głęboko dotknięty żywą obecnością Ducha Świętego i przyjął chrzest w Duchu Świętym. Został mianowany przez papieża Franciszka asystentem kościelnym CHARIS już w chwili powstania tej służby.

Urodzony w 1967 roku, mąż Cariny, ma dwójkę dzieci. Zajmuje się działalnością przemysłową. Studiował psychologię, poradnictwo duszpasterskie i logoterapię. Do Odnowy wstąpił w 1985 roku. Był koordynatorem Odnowy w Buenos Aires i wiceprzewodniczącym Bractwa Katolickiego. W Konferencji Episkopatu Argentyny odpowiedzialny za ruchy, stowarzyszenia i wspólnoty. Członek zarządu CRECES (Odnowiona Komunia Ewangelików i Katolików w Duchu Świętym). 7 maja 2021 r. dekretem Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia został mianowany moderatorem CHARIS ad interim.

Meksykański świecki, urodzony w 1947 roku. W 1981 roku zawarł związek małżeński z Susan w Kanie Galilejskiej w Izraelu. Chrzest w Duchu Świętym otrzymał w 1971 roku. Członek ICCRS od 1995 do 2000 roku.
Głosił w 59 krajach, m.in. w Watykanie, Quebecu (Kanada) na Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym, Rzymie na Międzynarodowym Zgromadzeniu Odnowy (Stadion Olimpijski) i w wielu innych krajach.
Jest autorem 53 książek przetłumaczonych na 12 języków. W 1980 roku założył Szkołę Ewangelizacji Świętego Andrzeja, która liczy 2000 szkół na całym świecie mających tę samą wizję, program i metodologię, a których celem jest formowanie nowych ewangelizatorów dla nowej ewangelizacji. Został osobiście zaproszony przez papieża Benedykta XVI na sesję zwyczajną Synodu Biskupów w 2012 roku.
Jest członkiem Międzynarodowej Służby Komunii CHARIS od 2019 roku i koordynatorem Komisji CHARIS ds. Chrztu w Duchu Świętym.

Michelle Moran mieszka w Londynie wraz z mężem Peterem. Oboje są współzałożycielami Katolickiej Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Sion”. Michelle do 2017 roku pełniła funkcję przewodniczącej ICCRS (poprzednika CHARIS) i w związku z tym podróżowała po całym świecie, by głosić na różnych wydarzeniach organizowanych przez Odnowę.
W 2016 roku została przez papieża Franciszka mianowana wraz z Pino Scafuro odpowiedzialną za stworzenie międzynarodowej, jedynej w swoim rodzaju służby dla strumienia łaski, czego owocem jest CHARIS. W latach 2008-2016 była członkiem Papieskiej Rady ds. Świeckich.
Michelle z zaangażowaniem wspiera wzrost kolejnego pokolenia liderów w Odnowie.

Żonaty z Shanelle, ma trójkę żyjących w małżeństwie dzieci i jedenaścioro wnucząt. Od 1973 r. Shayne pełnił różne przywódcze role w Katolickiej Odnowie Charyzmatycznej, na najważniejszych zgromadzeniach modlitewnych i we wspólnocie Emmanuel w Brisbane (której był moderatorem przez 15 lat). Obecnie jest koordynatorem Krajowej Służby Komunii. Przez dziesięć lat był sekretarzem Briana Smitha (współzałożyciela Bractwa Katolickiego) i wieloletnim członkiem zarządu Bractwa Katolickiego. Pracował na rzecz grup i wspólnot Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej w południowo-wschodniej Azji i wschodniej Afryce. Jest założycielem i dyrektorem wykonawczym NET Ministries w Australii. W 2019 roku został mianowany członkiem Międzynarodowej Służby Komunii CHARIS, a ostatnio koordynatorem Komisji Wspólnot CHARIS.

Od 30 lat jest żonaty z Fernandą, koordynatorką duszpasterską i doradcą rodzinnym; mają dwoje dzieci.
Kształcił się w zakresie katechezy w Seminarium Katechetycznym w Buenos Aires. Posiada dyplom z administracji i zarządzania oświatą. Jest profesorem religioznawstwa Uniwersytetu Narodowego w San Martín oraz Wyższej Rady Edukacji Katolickiej. Od lat młodzieńczych pracuje w obszarze edukacji i ewangelizacji, będąc przez 24 lata koordynatorem edukacji pastoralnej. Był diecezjalnym koordynatorem Odnowy Charyzmatycznej. Prowadzi rekolekcje na temat duchowości charyzmatycznej w różnych rejonach oraz za pośrednictwem mediów. Wraz z żoną był członkiem Krajowego Sekretariatu ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Argentyny. Był koordynatorem duszpasterstwa młodzieży i powołań, organizował udział grup młodzieżowych na ŚDM 2011 w Madrycie i ŚDM 2013 w Rio de Janeiro.
Od 2007 roku działa ponadto na Kursach Alpha i rodzinnych, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego Komitetu Wykonawczego w Argentynie. Jego pierwsze doświadczenie osobistego spotkania z Jezusem miało miejsce w wieku 15 lat; w wieku 17 lat zaczął uczestniczyć w Katolickiej Odnowie Charyzmatycznej, będąc młodym pionierem, członkiem pierwszego Diecezjalnego Zespołu Koordynacyjnego w diecezjach Lomas de Zamora i Avellaneda-Lanús. Uczestniczył w wielu inicjatywach, takich jak Ewangelizacja 2000, w początkach zespołu Banuev, zakładał grupy i zgromadzenia modlitewne, m.in. Szkołę Sług. Organizował wiele wydarzeń ewangelizacyjnych, a także seminaria na temat życia i wzrostu w Duchu Świętym w wielu parafiach.
Od 1989 roku jest członkiem Charyzmatycznej Wspólnoty Przymierza „Convivencia con Dios”.

Siostra Nathalie Becquart, ksawerianka, urodziła się w Fontainebleau we Francji w 1969 roku.
Ukończyła École des Hautes Etudes Commerciales de Paris (HEC Paris), studiowała filozofię i teologię w Centre Sèvres – instytucie jezuickim w Paryżu, socjologię w Szkole Zaawansowanych Badań w Naukach Społecznych (EHESS) w tym samym mieście,a ponadto wyspecjalizowała się w eklezjologii ze szczególnym uwzględnieniem badań nad synodalnością w Boston College – School of Theology and Ministry (USA).
W 1995 roku wstąpiła do Instytutu La Xavière, Misjonarza Jezusa Chrystusa. W 2005 roku złożyła śluby wieczyste.
Była dyrektorem Krajowej Służby ds. Ewangelizacji Młodzieży i Powołań Konferencji Episkopatu Francji (od 2012 do 2018), następnie konsultorem (2019-21), a obecnie podsekretarzem Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów.

Urodził się 28 listopada 1964 r. w Milwaukee, w Stanach Zjednoczonych, z matki Francuzki i ojca Węgra. Jest obywatelem francuskim i amerykańskim.
Od 1987 roku członek Wspólnoty Chemin Neuf, gdzie w 1997 roku przyjął święcenia kapłańskie. Uzyskał zarówno Agrégation in Philosophy (odpowiednik doktoratu w systemie francuskim), jak i doktorat z teologii. Od 2014 r. jest profesorem teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Na tej uczelni od września 2017 r. jest dyrektorem Centrum Studiów Judaistycznych i Stosunków Żydowsko-Chrześcijańskich im. Kardynała Bei.
Zaangażowany w duszpasterstwo młodzieży oraz małżeństw i rodzin, a także w głoszenie kazań i towarzyszenie ćwiczeniom duchowym.
Odpowiedzialny za aktywizację młodzieży z ramienia komisji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 (Rzym, 1999-2001). Zaangażowany również we wspieranie osób upośledzonych i bezdomnych. Wybrany do Rady Wspólnoty Chemin Neuf w 2016 roku.
Obecnie jest członkiem Międzynarodowej Służby Komunii CHARIS, a także członkiem Komisji Jedności Chrześcijan.

Linda Ghisoni, mężatka i matka dwóch córek, urodziła się w Cortemaggiore (Emilia-Romania) w 1965 roku.
Uzyskała Vordiplom z filozofii i teologii na Uniwersytecie Eberharda Karola w Tybindze (1991), doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim (1999), dyplom adwokata rotalnego w Studio Rotale Trybunału Roty Rzymskiej (2002) oraz dyplom z praktyki administracyjnej w Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (2002).
W latach 2013-2016 współpracowała z Papieską Radą ds. Świeckich w ramach specjalistycznych analiz dotyczących laikatu w Kościele. 7 listopada 2017 r. została mianowana przez papieża Franciszka podsekretarzem Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia.
W 2018 roku została mianowana przez Ojca Świętego konsultantem Kongregacji Nauki Wiary i komisarzem ds. rozwiązywania małżeństw in favorem fidei.
Autorka publikacji naukowych z zakresu prawa kanonicznego, od 2011 roku ma status zaproszonego wykładowcy na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego.

Urodzony w 1961 roku we Francji, od ponad 30 lat żonaty z Anne, ma czwórkę dorosłych dzieci. Posiada tytuł magistra inżyniera IMT Atlantique (1984) oraz doktorat z oświaty (2004). Członek społeczności Fondacio, był dyrektorem IFF Europe (Instytut Szkoleniowy Fondacio w Europie) od jego założenia w 1989 roku do 2009 roku. Obecnie pełni funkcję moderatora Fondacio.
Jest członkiem Międzynarodowej Służby Komunii CHARIS i koordynatorem Komisji Promowania Godności Człowieka.

Urodził się w 1958 roku i wychował w RPA. Uzyskał stopnie naukowe w dziedzinie ekonomii i prawa. Następnie, przeniósłszy się do Stanów Zjednoczonych, dołączył do wspólnoty People of Praise i związanego z nią Bractwa. Wyświęcony na kapłana w archidiecezji Portland w czerwcu 2001 roku, został wikariuszem generalnym, moderatorem kurii w 2013 roku.
Mianowany biskupem pomocniczym w 2014 roku przez papieża Franciszka, obecnie służy w komisjach Konferencji Episkopatu USA ds. ekumenizmu, małżeństwa i życia rodzinnego, spraw kanonicznych i Afryki. Jest zaangażowany w kilka projektów i posług ekumenicznych. Jest członkiem Międzynarodowej Służby Komunii CHARIS, członkiem Komisji Jedności Chrześcijan CHARIS oraz Konsultantem Prawa Kanonicznego CHARIS.

Mąż Elsammy, czworo dzieci. Ochrzczony w Duchu Świętym w 1982 roku, został powołany do kierownictwa Odnowy w roku 1991. Wcześniej był Koordynatorem Delhi Crusaders (posługa wstawiennicza), Liderem Grupy Modlitewnej w Delhi (do 1994 r.), Przewodniczącym Archidiecezjalnego Komitetu Służby w Delhi (1994-2000), Koordynatorem Krajowej Sieci Wstawienników w Indiach (1995-2001), członkiem Krajowego Komitetu Służby Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej w Indiach (1995-1998) i przewodniczącym tegoż (2001-2016).
Cyril był członkiem Rady ICCRS w latach 2004-2007 i pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady ICCRS w latach 2007-2015. Od 2015 roku był koordynatorem Kursu Formacyjnego Wstawienników (ITC) pod auspicjami ICCRS. Od 2006 roku pełnił funkcję przewodniczącego Podkomitetu ICCRS ds. Azji i Oceanii (ISAO). Jest członkiem Międzynarodowej Służby Komunii CHARIS i koordynatorem Komisji Wstawienniczej CHARIS.

Nicholas Glyn Paul Gumbel, znany jako Nicky Gumbel, to angielski duchowny anglikański i autor książek w tradycji ewangelikalnej i charyzmatycznej. Urodził się 28 kwietnia 1955 roku w Londynie. Studiował prawo w Trinity College w Cambridge, uzyskując tytuł Bachelor of Arts. Nawrócił się na chrześcijaństwo w 1974 roku, jeszcze w czasie studiów.
Jest znany jako twórca Kursu Alpha, podstawowego wprowadzenia do chrześcijaństwa wspieranego przez kościoły z wielu tradycji chrześcijańskich. W 2007 roku Uniwersytet w Gloucestershire przyznał mu tytuł doktora honoris causa w uznaniu jego szerokiego wkładu w rozwój Kościoła poprzez kurs Alpha.
W 1990 roku objął stanowisko dyrektora Kursu Alpha, który prowadzony był od 1977 roku. Pod jego kierownictwem kurs został przekształcony z kursu przeznaczonego dla nowych chrześcijan w kurs przeznaczony głównie dla osób spoza kościoła, które nie uważają się za chrześcijan.
Gumbel jest publiczną twarzą kursu, a James Heard opisuje go jako „charyzmatycznego lidera”. Jest autorem wielu książek związanych z Kursem Alpha, w tym pozycji „Życiowe pytania”, której łączny nakład w 48 językach sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy. W 1994 roku została uznana za Chrześcijańską Książkę Roku.

Austen Ivereigh (ur. 25 marca 1966) – brytyjski dziennikarz katolicki, autor książek, komentator i biograf papieża Franciszka. Były zastępca redaktora „The Tablet”, a następnie dyrektor ds. publicznych byłego arcybiskupa Westminsteru, kardynała Cormaca Murphy-O'Connora. Często pojawia się w programach radiowych i telewizyjnych, aby komentować newsy dotyczące Kościoła.
Ivereigh był jednym z założycieli i koordynatorów Catholic Voices (The Voice of Catholics), która szkoli ludzi, aby mogli bronić sprawy Kościoła katolickiego w mediach.

Urodzony w Szkocji, wraz z rodziną przeniósł się w 1982 roku do miasta Halifax w Kanadzie (Nowa Szkocja). Po studiach w Seminarium Chrystusa Króla (Kolumbia Brytyjska) i Seminarium św.
Augustyna (Toronto), został wyświęcony na księdza katolickiego w 1997 roku. Obecnie jest proboszczem w Nowej Szkocji.
Założyciel Divine Renovation Ministry i autor książki „Divine Renovation: From A Maintenance to A Missional Parish” dla parafii pragnących kultywować żywe i dynamiczne wspólnoty wiary skupione na misyjnym uczniostwie.
Przesłanie „Divine Renovation...” rozbrzmiewa w sercach dziesiątek tysięcy duszpasterzy i świeckich na całym świecie. Zainspirowało i zmotywowało ich do podjęcia działań i szukania pomocy w przekształcaniu lokalnych wspólnot wierzących. Divine Renewal Ministry powstało, aby wyjść naprzeciw ich potrzebom.
W 2019 roku ks. James wraz z Ronem Huntleyem opublikował książkę „Unlocking Your Parish”, inspirującą i praktyczną lekturę na temat Kursu Alpha jako potężnego narzędzia ewangelizacji i uczniostwa.
Najnowsza książka ks. Jamesa, „Beyond the Parish”, oferuje inspirującą analizę wyzwań stojących przed Kościołem wraz z praktycznymi narzędziami, które będą wspierać liderów parafialnych i diecezjalnych w przeprowadzaniu odnowy parafii.

Nicholas Knyvett Lee (ur. 1954) to angielski duchowny anglikański i autor książek. Pełnił funkcję wikariusza w kościele Holy Trinity Brompton w diecezji londyńskiej. Wraz z żoną, Silą, jest założycielem organizacji „Relationship Central”, patronującej The Marriage Course, The Marriage Preparation Course, The Parenting Children Course i The Parenting Teenagers Course. Według statystyk na rok 2016, w 127 krajach przeprowadzono 7000 odrębnych kursów, w 46 różnych językach.
Lee studiował anglistykę w Trinity College (Cambridge). Następnie rozpoczął studia teologiczne i przygotowania do święceń w Kościele Anglii w Cranmer Hall (Durham).
Na kapłana wyświęcono go w 1986 roku; został wikariuszem, a następnie wikariuszem nadzwyczajnym w Holy Trinity Brompton, obecnie jednym z największych kościołów anglikańskich w Wielkiej Brytanii.
Lee poznał swoją żonę, Silę, jako 18-latek w dokach Swansea, gdy czekał na prom do Irlandii. Pobrali się w 1976 roku i mają czwórkę dzieci. Organizacja "Relationship Central" rozpoczęła działalność w 2005 roku od kursu The Marriage Course – cyklu siedmiu sesji mających na celu pomoc parom w inwestowaniu w ich związek i budowaniu silnego małżeństwa. Lee, wraz ze swoją żoną Silą, opracował The Marriage Course dla par szukających praktycznego wsparcia we wzmacnianiu swojego związku.
Kurs ma pomóc parom zbudować silne fundamenty, nauczyć się skuteczniej komunikować i właściwie rozwiązywać różnice. Na swoje potrzeby The Marriage Course zaadaptowała Armia Brytyjska, a dodatkowa sesja dotycząca wymuszonej separacji (na przykład w wyniku rozlokowania operacyjnego) została dodana przez parę wojskowych współpracujących z „Relationship Central”. Program kursów rozszerzył się o kurs przygotowania do małżeństwa, kurs dla rodziców młodszych dzieci oraz kurs dla rodziców nastolatków.

Misją Dr Mary Healy jest odnowa w chrześcijańskich sercach na całym świecie. Po raz pierwszy spotkała Pana w wieku nastoletnim, kiedy jej rodzice zapłonęli dla Boga poprzez zaangażowanie w Katolicką Odnowę Charyzmatyczną. Doświadczyła chrztu w Duchu Świętym na Uniwersytecie Franciszkańskim w Steubenville w 1986 roku, a następnie dołączyła do Wspólnoty Matki Bożej, charyzmatycznej wspólnoty świeckich w Maryland, gdzie przez sześć lat pełniła funkcję koordynatora.
W roku 2000 obroniła doktorat z teologii biblijnej na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Dr Healy jest obecnie profesorem ds. Pisma Świętego w Wyższym Seminarium Sacred Heart w Detroit w stanie Michigan i autorką kilku książek, w tym „Uzdrowienie”, „Praktyczny przewodnik po darach duchowych” oraz komentarzy do Ewangelii Marka i Listu do Hebrajczyków.
Jest międzynarodową mówczynią w dziedzinach związanych z Pismem Świętym, ewangelizacją, uzdrowieniem i życiem w Duchu Świętym. Została mianowana przez papieża Franciszka jedną z trzech pierwszych kobiet w historii, które zasiadały w Papieskiej Komisji Biblijnej. Jej książki i inne materiały można znaleźć na jej stronie internetowej: drmaryhealy.com

Urodził się w argentyńskim Santa Fe 5 marca 1965 r. Jest lekarzem nauk biomedycznych, informatykiem, administratorem biznesu, profesorem, teologiem i księdzem katolickim.
W młodości odkrył swoje powołanie do stanu duchownego, co skłoniło go do wstąpienia do Metropolitalnego Seminarium Matki Bożej z Guadalupe w Santa Fe, gdzie ukończył niezbędne studia.
Ostatecznie został wyświęcony na kapłana 30 września 1990 roku przez ówczesnego arcybiskupa metropolitę Edgardo Gabriela Storniego (†).
Przez lata uzupełniał swoją edukację w licznych ośrodkach uniwersyteckich. Uzyskał stopień analityka z informatyki stosowanej na Uniwersytecie Narodowym Litoral, zlokalizowanym w Santa Fe.
Następnie przeniósł się do Europy, gdzie uzyskał tytuł magistra w dziedzinie administracji biznesowej i nauk o zarządzaniu (MBA) na Politechnice w Madrycie oraz tytuł licencjata w dziedzinie teologii fundamentalnej i teologii dogmatycznej na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża w Rzymie, a jego praca dyplomowa dotyczyła teologii komunikacji. Pełnił funkcję proboszcza, delegata dekanatu ds. duszpasterstwa młodzieży i studentów; był sekretarzem wykonawczym Komisji Episkopatu ds. duszpasterstwa uniwersyteckiego i doradcą ds. informatyki Sekretariatu Generalnego Konferencji Episkopatu Argentyny (CEA); był sekretarzem wykonawczym Biura Informatyki Rady Biskupów Ameryki Łacińskiej (CELAM) w Bogocie (Kolumbia); oraz koordynatorem technicznym Sieci Informatycznej Kościoła w Ameryce Łacińskiej (RIIAL).
Był także profesorem w Instytucie Teologiczno-Pastoralnym Ameryki Łacińskiej (ITEPAL) w Bogocie.
Od pewnego czasu pełni posługę duszpasterską w Stolicy Apostolskiej, jako pierwszy sekretarz generalny niedawno utworzonego Sekretariatu ds. Komunikacji. W Stolicy Apostolskiej współpracuje także z Dykasterią ds.
Duchowieństwa i Dykasterią ds. Komunikacji. Jednocześnie jest doradcą Sieci Informatycznej Kościoła w Ameryce Łacińskiej (RIIAL); prezes Centrum Formacji i Rozwoju Matki Bożej z Guadalupe na Amerykę Łacińską; profesor na Wydziale Komunikacji Papieskiego Uniwersytetu Świętego Krzyża oraz profesor wizytujący (wykłada e-learning) na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim.
Ostatnio uzyskał tytuł doktora inżynierii biomedycznej na Politechnice w Madrycie.

Joël Pralong urodził się w Salins (dzisiejszy Sion) w Szwajcarii. To właśnie podczas pracy jako pielęgniarz w szpitalu psychiatrycznym poczuł powołanie do kapłaństwa.
Po trzech latach praktyki jako pielęgniarz psychiatryczny i dwóch latach stażu, rozpoczął studia teologiczne we Fryburgu.
To powołanie do pomagania innym i troski o innych realizuje do dziś, interesując się wszystkimi zagadnieniami z pogranicza psychologii i duchowości.
Wyświęcony na kapłana w 1984 roku, został mianowany wikariuszem, a następnie proboszczem w kilku parafiach w kantonie. W 2007 r. rozwinął pasję pisania, pragnąc dzielić się swoją wiarą w Boga i w człowieka. Jego liczne publikacje są owocem refleksji zebranych na bazie doświadczenia jako człowiek i jako duszpasterz, oszlifowanych przez grono innych pisarzy. W swoich książkach wyraża pewność, że Bóg, jakim jest, Jezus Chrystus, daleki od zamykania człowieka w regułach moralnych, oferuje mu coś odwrotnego: autentyczną drogę wyzwolenia i uzdrowienia wewnętrznego.
Interesują go ścieżki duchowe, które pomagają ludziom wzrastać i stawać się w pełni sobą, z ich wadami, brakami i ułomnościami. Ksiądz Joël Pralong przez siedem lat był przełożonym seminarium diecezji Sion. Kontynuuje swoją misję jako kapelan Bazyliki Valère oraz rekolekcjonista i mówca.

Jean-Luc Moens jest Belgiem, od 1974 roku żonaty z Anne, z którą ma siedmioro dzieci i jedenaścioro wnucząt. Posiada doktorat z matematyki. Chrzest w Duchu Świętym otrzymał na początku lat 70-tych.
Członek Wspólnoty Emmanuel, związany z jej władzami od ponad 30 lat, redaktor naczelny czasopisma „Il est vivant!”, prezes organizacji pozarządowej Fidesco. Członek Papieskiej Rady Cor Unum w latach 2007-2016. Sekretarz Komitetu Wykonawczego Bractwa Katolickiego 2015-2019.
Był pierwszym moderatorem CHARIS. Kardynał Suenens, arcybiskup Mechelen-Brukseli, był jego lokalnym biskupem. Jean-Luc poznał go osobiście w 1973 r., kiedy wstąpił do Odnowy Charyzmatycznej.

Pastor Tosini otrzymał święcenia do swojej posługi. Założył kościół, a także szkołę podstawową i średnią. Służył w wielu krajach, wykładając Biblię pastorom. Jest założycielem John 17 Movement. Inicjatywa John 17 skupia się na relacyjnym pojednaniu.
Joe wierzy, że stół – odzwierciedlenie miejsca, gdzie gromadzimy się dla podtrzymania naszego cielesnego życia – powinien być miejscem, gdzie zaczynamy zmniejszać podziały dotyczące tego, co podtrzymuje nasze życie duchowe. Przy stole słuchamy wzajemnie swojej drogi wiary, a następnie modlimy się razem. Na tym fundamencie tworzą się przyjaźnie.
Patrzenie na stopy, a nie na głowę to lekcja, którą dał nam Jezus, gdy zebrał się ze swoimi uczniami i obmył im nogi. Ruch ten narodził się w 2015 roku, a teraz Tosini i 19 innych członków założycieli spisało pokrótce swoją historię w książce „John 17: The Heart of God”.
Jej przesłanie mocno współgra z myślą papieża Franciszka. Jest nadzieja, że ich świadectwo może przyciągnąć „wielu innych do Chrystusa, a ich doświadczenie komunii może zainspirować coraz więcej ewangelików, zielonoświątkowców i katolików do ponownego odkrycia siebie nawzajem”. Joe jest autorem książek:
„Is there not a Cause: Beyond the Disappointment of aimless Christianity”,
“She called me dad”,
„Hope for relationship in a broken world”,
„John 17: The Heart of God”.
Joe jest żonaty, ma piątkę dzieci i czworo wnuków.

Urodzona we Francji, od 47 lat żona Claude'a Brenti (diakona), od 45 lat są razem we Wspólnocie Błogosławieństw. Mają troje dzieci. Cathy jest weteranką wśród liderów Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej. Przez kilka lat była doradcą i wiceprezesem ICCRS, uczestniczyła w wielu międzynarodowych konferencjach światowej Odnowy, oferując swoją służbę jako doskonały tłumacz (francuski, angielski, włoski, hiszpański), w tym wydarzeń, w których uczestniczyli papieże: od Jan Pawła II, przez Benedykta XVI, po papieża Franciszka.
Wśród jej przekładów można wymienić kilka książek oraz oficjalne katechezy o. Raniero Cantalamessy jako Kaznodziei Domu Papieskiego.
Obecnie jest koordynatorem Krajowej Służby Komunii CHARIS we Francji oraz członkiem Służby Kontynentalnej w Europie.

Daniel Desbois, urodzony w 1944 roku, jest żonaty i ma pięcioro dzieci. Z wykształcenia psycholog, specjalizuje się w poradnictwie indywidualnym i grupowym. Przez wiele lat praktykował i nauczał arteterapii, słuchania psychoduchowego i programowania neurolingwistycznego. W 1992 roku przyjął wiarę chrześcijańską i wraz z Bernardem Dubois założył grupę Agape w Puy-en-Velay we Francji. Od dawna zastanawiał się nad oporem wobec zmian, pytając siebie: dlaczego tak trudno jest się zmienić? To właśnie poprzez psychoduchową artykulację znalazł swoje odpowiedzi.
Dziś praktykuje towarzyszenie na styku „wzrostu psychicznego i doświadczenia duchowego” w kontekście chrześcijańskim. Jego celem jest towarzyszenie osobie w jej podróży do wewnętrznego wyzwolenia.

Neal Lozano (ur. 1949) pełni obecnie funkcję dyrektora wykonawczego Heart of the Father Ministries. Jego doświadczenie duszpasterskie sięga 45 lat, podczas których pomagał ludziom odnaleźć wolność w Chrystusie. Jako międzynarodowy mówca, Neal przemawiał na seminariach i konferencjach dookoła świata. W 2003 roku Neal napisał książkę „Unbound: A Practical Guide to Deliverance”, w którym nakreśla bezpieczny i skuteczny model modlitwy o uwolnienie zwany posługą uwolnienia. Ponadto jest autorem siedmiu innych książek. Neal służył również przez 40 lat jako koordynator pastoralny w House of God's Light, ekumenicznej wspólnocie chrześcijańskiej. Uzyskał tytuł magistra edukacji religijnej na Uniwersytecie Villanova. Neal i jego żona, Janet, mają czterech synów i czternaścioro wnuków. Mieszkają pod Filadelfią.

Zuzana Venglikova urodziła się na Słowacji w 1985 roku. W wieku 16 lat spotkała Pana i otrzymała chrzest w Duchu Świętym w małej katolickiej wspólnocie młodych w swoim rodzinnym mieście. Po tym doświadczeniu zaangażowała się w służbę dla młodzieży, prowadząc uwielbienie i grupę modlitewną. Jako nauczycielka z zamiłowania, napisała książkę o uwielbieniu dla wspólnot młodzieżowych.
Od 2012 roku wraz z mężem Františkiem jest częścią zespołu prowadzącego kurs Škola autentických sŕdc [Szkoła Autentycznych Serc] – 12-miesięczną formację pomagającą chrześcijanom z całej Słowacji i Czech odkryć swoje autentyczne „ja” i wzrastać w swojej tożsamości w Chrystusie. Podczas tych spotkań regularnie naucza na różne tematy.
W 2019 roku, zainspirowana encykliką Laudato Si', stworzyła serię krótkich filmów dla słowackiego Stowarzyszenia Chrześcijańskich Wspólnot Młodzieżowych na temat tego, jak żyć ekologicznie. Jako "ekonawrócona" chce pomóc innym chrześcijanom zobaczyć w nowym świetle stworzenie i swoją rolę w nim.

Ks. Cesar Alejandro Pluchinotta to urodzony w Argentynie, a mieszkający we Włoszech kapłan i psycholog. Specjalizuje się w teologii życia duchowego. Od dzieciństwa, od ponad 40 lat, zaangażowany w Katolicką Odnowę Charyzmatyczną. W papieskiej parafii św. Anny na Watykanie jest liderem służebnym Grupy „Tu sei Pietro” [Ty jesteś Piotr], sformowanej w nurcie Odnowy. Należy do diecezji Sabina-Poggio Mirteto i współpracuje z diecezją rzymską. Obecnie, w porozumieniu ze swoim biskupem, dedykuje swoją posługę ewangelizacji i głoszeniu rekolekcji integralnego uzdrowienia w Jezusie dla różnych grup i wspólnot Odnowy.

Urodzony w maju 1955 roku w Korei Południowej.
Z zawodu lekarz, specjalizujący się w medycynie wewnętrznej.
Chrzest w Duchu Świętym otrzymał w 1989 roku.
Organizował Religijny Charyzmatyczny Komitet Modlitewny w Kkottongnae w 1996 r.
Złożył śluby wieczyste w 1998 r. jako członek zakonu; należy do Instytutu Braci Jezusa z Kkottongnae, który jest wspólnotą służącą najuboższym spośród ubogich.
Od roku 2012 do 2021, koordynator komisji Prolife w stowarzyszeniu przełożonych koreańskich męskich zgromadzeń zakonnych.
W latach 2007-2016, członek Rady ICCRS.
Obecnie jest członkiem Międzynarodowej Służby Komunii CHARIS - CISC reprezentującym Azję, a także członkiem Kontynentalnej Służby Komunii CHARIS - Azja.

Urodzony w 1957 r., jego żona to z Marie-Therese, ma 4 dzieci i 6 wnuków. Z zawodu jest dyplomowanym księgowym i doradcą podatkowym; jest też międzynarodowym prezesem Sword of the Spirit (Miecz Ducha); członkiem Międzynarodowej Służby Komunii CHARIS, a także koordynatorem Krajowej Służby Komunii CHARIS Liban.
W wieku 22 lat doświadczył Chrztu w Duchu Świętym i powrócił do Kościoła greckokatolickiego. Obecnie poświęca się budowaniu wspólnot, formowaniu uczniów, szkoleniu misjonarzy i promowaniu ekumenizmu.
Wraz ze swoją żoną Marie-Therese służy również arabskojęzycznej Odnowie Charyzmatycznej na Bliskim Wschodzie i w krajach Zatoki Perskiej.

Allegra Mutanda jest świecką kobietą pracującą w pełnym wymiarze godzin w posłudze w Kościele katolickim. Pochodzi z Demokratycznej Republiki Konga i doskonale mówi po francusku, ale od 1995 roku mieszka w Wielkiej Brytanii. Wiara Allegry ożyła w 2001 roku po tym, jak wzięła udział w seminariach ‘Życie w Duchu’ (‘Life in the Spirit’) organizowanych wówczas w jej diecezji. Seminaria te miały przemieniający wpływ na jej życie osobiste i późniejszą ścieżkę kariery.
Allegra ma bardzo duże doświadczenie zarówno w ewangelizacji, jak i duszpasterstwie parafialnym, ponieważ była zaangażowana w ewangelizację przez ostatnie 18 lat. Przez 12 z tych lat należała do Katolickiej Wspólnoty Ewangelizacyjnej Syjon (Sion Catholic Community for Evangelism), której misją jest dzielenie się Dobrą Nowiną o Jezusie Chrystusie. Jej głównym zadaniem była odnowa parafii i misje, i w tym czasie współpracowała z ponad setką parafii katolickich w całej Wielkiej Brytanii.
Od 2020 r. Allegra pracuje w parafii św. Piotra i Męczenników z Winchesteru jako dyrektor ds. ewangelizacji i przywództwa, gdzie pomaga parafii w realizacji jej wizji zbliżania ludzi do Jezusa Chrystusa w nadziei i radości.
Jej pasją jest ewangelizacja i pomaganie ludziom w pogłębianiu ich relacji z Jezusem, prowadzi kursy modlitwy i głęboko wierzy, że tylko wtedy, gdy jesteśmy zakorzenieni w Chrystusie, możemy wzrastać, rozkwitać i realizować polecenie Jezusa, by "nauczać wszystkie narody". Organizuje również weekendowe rekolekcje i jest często zapraszana do przemawiania podczas dni skupienia i formacji, rekolekcji, seminariów i konferencji.

Urodziła się w 1991 roku w Vicenza we Włoszech. Chrzest w Duchu Świętym przyjęła w 2007 roku. Jest członkinią Wspólnoty Abramo.
  Obecnie należy do zespołu wykonawczego Wspólnoty Abramo do spraw międzynarodowych projektów misyjnych w różnych krajach europejskich. W
latach 2014-2018 była członkinią zespołu organizacyjnego "YouHope Gandia", letniego festiwalu ewangelizacyjnego dla młodzieży w Gandii (Walencja-Hiszpania), we współpracy z różnymi diecezjami w Hiszpanii. W latach 2012-2014 pracowała jako koordynator projektów w zakresie szkolnych programów ewangelizacyjnych w szkole średniej "Fortunata Gresner" w Weronie. Od 2012 r. delegatka ds. duszpasterstwa młodzieży w diecezji Vicenza, a także członkini komitetu organizacyjnego Synodu Biskupów pod hasłem „Młodzi, wiara i rozeznawanie powołania". Od założenia CHARIS w czerwcu 2019 r. jest członkinią Międzynarodowej Służby Komunii CHARIS jako przedstawicielka młodzieży. Od kwietnia 2023 r. jest żoną Fabrizio Menegalli’ego. Mieszkają w prowincji Werona we Włoszech.

O. Hayden należy do Braci Mniejszych Kapucynów, jest z Malty, mieszka we franciszkańskiej pustelni Le Celle w Cortonie we Włoszech i posługuje jako wędrowny głosiciel Ewangelii.
Urodził się na Malcie 9 lipca 1977 r. Jako nastolatek został ochrzczony w Duchu Świętym w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej (CCR), a w wieku 15 lat został wybrany do prowadzenia charyzmatycznej grupy modlitewnej w swojej rodzinnej parafii. Po 4 latach posługi odpowiedział na wezwanie Pana, które otrzymał w Niedzielę Miłosierdzia Bożego podczas konferencji CCR, aby podążać za Chrystusem śladami św. Franciszka z Asyżu.
O. Hayden wstąpił do Zakonu Kapucynów 9 października 1996 r. i złożył śluby wieczyste 25 marca 2004 roku. Następnie został wyświęcony na diakona w dniu 17 października 2004 r. i na kapłana w dniu 21 lipca 2005 r. Posiada bakalaureat teologii świętej (S.Th.B. (Melit.)) i licencjat kanoniczny teologii świętej (S.Th.L. (Melit.)). Po przyjęciu święceń kapłańskich w 2005 r. pełnił następujące posługi duszpasterskie, formacyjne oraz jako lider: kapelan szpitalny, dyrektor powołaniowy i formacyjny, dyrektor centrum młodzieżowego, gwardian wspólnoty kapucynów, asystent proboszcza, kapelan więzienny, członek rady formacyjnej i prowincjalnej oraz wikariusz prowincjalny.
Z biegiem lat o. Hayden zaangażował się w posługę kaznodziejską, która charakteryzuje się również wrażliwością ekumeniczną. Po procesie rozeznawania i w posłuszeństwie wobec Generała Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów poświęcił się "modlitwie i posłudze słowa" (Dz 6, 4). Jego styl życia przeplata się między pustelnią, modlitwą, życiem braterskim i wędrownym kaznodziejstwem.
O. Hayden ewangelizuje poprzez programy medialne, głosi rekolekcje i przemawia na konferencjach. Robi to w różnych krajach, zarówno w ramach CCR, jak i w innych środowiskach kościelnych, zwracając się zarówno do kapłanów, osób zakonnych, jak i świeckich. Mówi po maltańsku, angielsku i włosku, a jego posługę można śledzić na stronie rahamim.org i w jego mediach społecznościowych.

Siostra Juana Teresa Chung miała dziesięć lat, kiedy jej rodzina wyjechała z Korei do Paragwaju w 1982 roku. W tym pięknym tropikalnym kraju siostra nauczyła się mówić po hiszpańsku. Rodzina wyemigrowała do Kanady w 1989 roku. Miała głębokie i osobiste spotkanie z Bogiem poprzez chrzest w Duchu Świętym na obozie młodzieżowym. Zapragnęła odpowiedzieć Bogu na Jego wielką miłość i w modlitwie i rozeznaniu zrozumiała, że została powołana do bycia siostrą zakonną.
W 1991 r. s. Juana Teresa uczestniczyła w konferencji charyzmatycznej w Niagara Falls, gdzie przemawiała Matka John Marie. Kiedy spotkała się z Matką John Marie, Pan delikatnie szepnął do niej: "W tej wspólnocie nauczę cię, jak kochać".
W październiku 1992 r. wstąpiła do Uczniów Pana Jezusa Chrystusa, a w czerwcu 1993 roku, kiedy wstąpiła do nowicjatu, otrzymała imię Siostra Juana Teresa. Pierwszą profesję złożyła 23 października 1995 roku, a wieczystą profesję ślubów ubóstwa, czystości i posłuszeństwa w październiku 2000 roku. Siostra Juana Teresa mówi, że Pan powołał ją, aby nauczyła się kochać i nadal uczy się każdego dnia, podążając śladami Jezusa.
Siostra Juana Teresa służyła jako formatorka przez 12 lat, pełniła funkcję przełożonej generalnej w latach 2014-2020, a w 2021 r. została mianowana dyrektorem ds. rozwoju misji Uczniów Pana Jezusa Chrystusa.

Biskup Sosthène Léopold BAYEMI MATJEI urodził się 26 grudnia 1964 r. w Matomb, w Departamencie Nyong and Kelle w Regionie Centralnym w Kamerunie. W roku w 1986 rozpoczął formację duszpasterską w Wyższym Seminarium Duchownym Świętego Tomasza z Akwinu w Bambui-Bamenda i ukończył ją w Wyższym Seminarium Prowincjalnym Pawła VI w Nkongbodol-Douala. 12 lutego 1994 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Jeana Bosco NTEP w katedrze Matki Bożej Fatimskiej w Eséka dla diecezji Eséka. Po święceniach kapłańskich ojciec Bayémi został mianowany proboszczem parafii Świętego Pawła w Ngog-Mapubi, w tej samej diecezji, oraz koordynatorem Diecezjalnego Komitetu Opieki Społecznej (CODASC).
W latach 1996-2000 odbył dalsze studia filozoficzne na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana w Rzymie i uzyskał tytuł doktora filozofii. W latach 2000-2001 studiował pedagogikę formacji duszpasterskiej na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim w Rzymie. W 2001 r. powrócił do Kamerunu i został mianowany wikariuszem generalnym diecezji Eséka i proboszczem parafii "Christ Ressucité" w Eséka 2. Od 2004 r. jest jednocześnie: Attaché w Nuncjaturze Apostolskiej w Jaunde, Wykładowcą na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Afryki Środkowej i Księdzem Asystującym w parafii św. Wincentego Pallotiego w Nlongkak. W czwartek 3 grudnia 2009 r. papież Benedykt XVI mianował go biskupem Obala-Kamerunu.
Bp Bayemi poznał Odnowę Charyzmatyczną, gdy był bardzo młody i jest przekonany, że jego wiara jest nieustannie odnawiana właśnie z powodu osobistego spotkania z Jezusem poprzez chrzest w Duchu Świętym. Obecnie jest duchownym prowadzącym Kościół Chrystusa i stara się przekazywać ogień, który otrzymał podczas tego osobistego spotkania. Jest biskupem wychodzącym na granice, który poświęca się dla swojej trzody naśladując Chrystusa.